KOMISJA LEKARSKA W REKRUTACJI DO POLICJI

Rejonowe komisje lekarskie, które podlegają ministrowi spraw wewnętrznych, badają stan zdrowia kandydatów oraz stopień ich zdolności do służby. Komisje lekarskie orzekają w składzie co najmniej dwuosobowym. Podstawą w tym względzie jest zamknięty katalog chorób i ułomności.

Do zadań komisji należy ustalenie, czy u kandydata występują choroby i ułomności ujęte w wykazie, a także ocena ich wpływu na stopień jego zdolności do służby. Wypada zaznaczyć, że u kandydata może wystąpić więcej niż jedno schorzenie oraz więcej niż jedna ułomność, które w różnym stopniu ograniczają jego zdolność do służby. W takim wypadku komisja rozpatruje je łącznie, mając na względzie ogólną zdolność kandydata do służby.

Dokonując oceny stanu zdrowia, komisja bierze pod uwagę wyniki badań lekarskich oraz zleconych badań dodatkowych, specjalistycznych i psychologicznych, wywiadu chorobowego, a także inne dokumenty medyczne istotne dla dokonania tej oceny, w tym protokoły powypadkowe mogące mieć znaczenie dla treści orzeczenia. W praktyce wykonanie poszczególnych badań specjalistycznych jest zlecane przez komisje lekarskie (kandydat otrzymuje w tym celu kartę obiegową badań specjalistycznych). Przy tym wydanie takiego zlecenia jest poprzedzane wydaniem opinii przez poradnie zdrowia psychicznego zakładów opieki zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Warto zaznaczyć, że podmiot kierujący kandydata na badania dołącza do skierowania wyniki jego badań psychologicznych oraz inne posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu jego zdrowia (np. ocenę sprawności fizycznej). W praktyce kandydat — w przypadku pobytów szpitalnych lub przewlekłego leczenia — jest również proszony o dostarczenie posiadanej dokumentacji medycznej, w tym wypisów szpitalnych. Z kolei kandydaci, którym w ramach kwalifikacji wojskowej ustalono kategorię zdrowia D („niezdolny do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju”), są również proszeni o dostarczenie stosownego orzeczenia Wojskowej Komendy Uzupełnień. Niezależnie od powyższego komisja lekarska może — za zgodą osoby badanej — skierować ją na obserwację w podmiocie leczniczym (szpitalu lub zakładzie służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych). Może to mieć miejsce wówczas, gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, a z aktualnej wiedzy medycznej wynika, że do wydania orzeczenia niezbędna jest taka obserwacja.

Orzekając o zdolności kandydata do służby, rejonowa komisja lekarska zalicza go do jednej z dwóch kategorii. Kategoria Z (zdolny) oznacza, że stan zdrowia badanego nie budzi żadnych zastrzeżeń albo że stwierdzone choroby lub ułomności nie są przeszkodą do pełnienia służby. Natomiast kategoria N (niezdolny) jest przyznawana badanemu, u którego stwierdzono choroby lub ułomności, które uniemożliwiają pełnienie służby. Orzeczenie komisji lekarskiej musi również zawierać wyszczególnienie wszystkich stwierdzonych chorób i ułomności, z uwzględnieniem ich lokalizacji oraz stopnia nasilenia. Dotyczy to także sytuacji, w której nie obniżają one zdolności do służby. Szczególny przypadek ma miejsce wtedy, gdy u kandydata zostaną stwierdzone ostre schorzenie, konieczność rehabilitacji albo ciąża. Wówczas wydanie przez komisję orzeczenia o zdolności do służby podlega wstrzymaniu do czasu zakończenia leczenia lub zakończenia urlopu macierzyńskiego.

Niezwłocznie po wydaniu orzeczenia jego treść jest przekazywana kandydatowi do służby oraz przełożonemu właściwemu w sprawie postępowania kwalifikacyjnego. W takim zawiadomieniu przewodniczący komisji umieszcza w szczególności rozpoznane schorzenia lub ułomności oraz określenie stopnia zdolności do służby wraz z uzasadnieniem. Kandydat ma prawo odwołać się od orzeczenia rejonowej komisji lekarskiej do chwili jego uprawomocnienia. Ma on na to czternaście dni od dnia doręczenia zawiadomienia o treści orzeczenia. Przedmiotem odwołania może być całość orzeczenia albo jego część. Wnosi się je do Centralnej Komisji Lekarskiej za pośrednictwem rejonowej komisji, która wydała orzeczenie. Jeżeli instancja odwoławcza zatwierdzi kwestionowane orzeczenie, przesyła je organowi, który skierował kandydata do komisji lekarskiej oraz komisji, która je wydała. Natomiast w wypadku odmowy zatwierdzenia Centralna Komisja Lekarska uchyla orzeczenie rejonowej komisji. O tym fakcie kandydat jest pisemnie informowany przez przewodniczącego komisji odwoławczej. Wymieniona komisja może wydać nowe orzeczenie, które jest ostateczne, albo zarządzić ponowne badanie i wydanie nowego orzeczenia przez rejonową komisję lekarską. Ostateczne są również orzeczenia rejonowych komisji lekarskich, które zostały zatwierdzone przez Centralną Komisję Lekarską.

Źródło: Materiały szkoleniowe z kursy przygotowawczego dla kandydatów. Ochikara.
​