Przedmiotem weryfikacji w ramach kolejnego etapu postępowania kwalifikacyjnego jest przesłanka rękojmi zachowania tajemnicy. Zgodnie z postanowieniami ustawy o ochronie informacji niejawnych Policja samodzielnie przeprowadza postępowania sprawdzające wobec osób, które ubiegają się o przyjęcie do służby.

Podmiotem bezpośrednio odpowiedzialnym za jego prowadzenie jest pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych. Wszczyna on postępowanie na pisemne zlecenie kierownika jednostki organizacyjnej Policji, który jest jednocześnie przełożonym właściwym w sprawie postępowania kwalifikacyjnego.

W wypadku kandydatów do służby w Policji prowadzi się zwykłe postępowanie sprawdzające, którego przedmiotem jest weryfikacja rękojmi zachowania tajemnicy informacji poufnych. Podstawową, wstępną czynnością tej procedury jest osobiste wypełnienie i złożenie przez kandydata „ankiety bezpieczeństwa osobowego”.

Kandydat po wypełnieniu ankiety składa pisemne oświadczenie o wyrażeniu zgody na przeprowadzenie postępowania sprawdzającego. Bez realizacji tego warunku nie może się ono toczyć. Natomiast nie wymaga się takiej zgody od osób trzecich, których dane zostały ujawnione w ankiecie bezpieczeństwa. Ustawa o ochronie informacji niejawnych przewiduje, że zbieranie i przetwarzanie danych o wymienionych osobach może się odbywać bez ich wiedzy i zgody. Równocześnie zakres dotyczących ich informacji powinien być ograniczony do minimum, które jest niezbędne do ustalenia, czy sprawdzany daje rękojmię zachowania tajemnicy.

Następnie dane, które kandydat zawarł w ankiecie bezpieczeństwa osobowego, są sprawdzane w ewidencjach, rejestrach i kartotekach. To samo dotyczy innych danych, które zostały uzyskane w toku postępowania sprawdzającego, jeżeli mają one znaczenie dla realizacji celu tego postępowania.

Wszystkie czynności, które są prowadzone wobec kandydata do służby w ramach zwykłego postępowania sprawdzającego, powinny zostać zakończone przed upływem trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku o przeprowadzenie takiego postępowania wraz z wypełnioną ankietą bezpieczeństwa osobowego. Postępowanie sprawdzające może się zakończyć wydaniem poświadczenia bezpieczeństwa, odmową jego wydania albo umorzeniem. Jeżeli wykazało ono, że kandydat do służby daje rękojmię zachowania tajemnicy, pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych wydaje mu poświadczenie bezpieczeństwa oraz zawiadamia o tym przełożonego, który jest właściwy w sprawie postępowania kwalifikacyjnego (wnioskodawcę). Ponieważ dotyczy ono dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „poufne”, wydaje się je na okres dziesięciu lat. Jednak należy podkreślić, że wydane w ten sposób poświadczenie będzie ważne tylko wówczas, jeżeli kandydat zostanie przyjęty do służby w Policji.

Postępowanie sprawdzające może się również zakończyć umorzeniem. Ma to miejsce w wypadku śmierci kandydata do służby albo gdy z innych przyczyn stało się ono bezprzedmiotowe (np. kandydat zrezygnował z ubiegania się o przyjęcie do służby w Policji, podmiot prowadzący postępowanie kwalifikacyjne wobec kandydata odstąpił od jego prowadzenia).

Z punktu widzenia kandydata do służby najbardziej niekorzystnym rozstrzygnięciem jest odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa. Organ prowadzący postępowanie sprawdzające podejmuje taką decyzję, jeżeli uzna, że kandydat nie daje rękojmi zachowania tajemnicy albo że istnieją w tej kwestii wątpliwości, których nie udało się usunąć. Jest ona doręczana osobie sprawdzanej, a wnioskodawcę powiadamia się o jej wydaniu. Ponowne wszczęcie postępowania sprawdzającego wobec takiej osoby jest dopuszczalne, jednak nie wcześniej niż po upływie roku od doręczenia decyzji odmownej. Zarówno od decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jak i umorzeniu postępowania sprawdzającego kandydatowi do służby w Policji przysługuje odwołanie do prezesa Rady Ministrów. Takie odwołanie nie wymaga uzasadnienia. Wnosi się je za pośrednictwem podmiotu, który wydał kwestionowaną decyzję, w terminie czternastu dni od jej doręczenia osobie wnoszącej odwołanie. Należy podkreślić, że wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania negatywnej decyzji. Jeżeli decyzja organu odwoławczego także nie będzie korzystna dla kandydata, może on w terminie trzydziestu dni od jej otrzymania wnieść skargę do sądu administracyjnego.

Źródło: Materiały szkoleniowe z kursy przygotowawczego dla kandydatów. Ochikara.
​

Rejonowe komisje lekarskie, które podlegają ministrowi spraw wewnętrznych, badają stan zdrowia kandydatów oraz stopień ich zdolności do służby. Komisje lekarskie orzekają w składzie co najmniej dwuosobowym. Podstawą w tym względzie jest zamknięty katalog chorób i ułomności.

Do zadań komisji należy ustalenie, czy u kandydata występują choroby i ułomności ujęte w wykazie, a także ocena ich wpływu na stopień jego zdolności do służby. Wypada zaznaczyć, że u kandydata może wystąpić więcej niż jedno schorzenie oraz więcej niż jedna ułomność, które w różnym stopniu ograniczają jego zdolność do służby. W takim wypadku komisja rozpatruje je łącznie, mając na względzie ogólną zdolność kandydata do służby.

Dokonując oceny stanu zdrowia, komisja bierze pod uwagę wyniki badań lekarskich oraz zleconych badań dodatkowych, specjalistycznych i psychologicznych, wywiadu chorobowego, a także inne dokumenty medyczne istotne dla dokonania tej oceny, w tym protokoły powypadkowe mogące mieć znaczenie dla treści orzeczenia. W praktyce wykonanie poszczególnych badań specjalistycznych jest zlecane przez komisje lekarskie (kandydat otrzymuje w tym celu kartę obiegową badań specjalistycznych). Przy tym wydanie takiego zlecenia jest poprzedzane wydaniem opinii przez poradnie zdrowia psychicznego zakładów opieki zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Warto zaznaczyć, że podmiot kierujący kandydata na badania dołącza do skierowania wyniki jego badań psychologicznych oraz inne posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu jego zdrowia (np. ocenę sprawności fizycznej). W praktyce kandydat — w przypadku pobytów szpitalnych lub przewlekłego leczenia — jest również proszony o dostarczenie posiadanej dokumentacji medycznej, w tym wypisów szpitalnych. Z kolei kandydaci, którym w ramach kwalifikacji wojskowej ustalono kategorię zdrowia D („niezdolny do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju”), są również proszeni o dostarczenie stosownego orzeczenia Wojskowej Komendy Uzupełnień. Niezależnie od powyższego komisja lekarska może — za zgodą osoby badanej — skierować ją na obserwację w podmiocie leczniczym (szpitalu lub zakładzie służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych). Może to mieć miejsce wówczas, gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, a z aktualnej wiedzy medycznej wynika, że do wydania orzeczenia niezbędna jest taka obserwacja.

Orzekając o zdolności kandydata do służby, rejonowa komisja lekarska zalicza go do jednej z dwóch kategorii. Kategoria Z (zdolny) oznacza, że stan zdrowia badanego nie budzi żadnych zastrzeżeń albo że stwierdzone choroby lub ułomności nie są przeszkodą do pełnienia służby. Natomiast kategoria N (niezdolny) jest przyznawana badanemu, u którego stwierdzono choroby lub ułomności, które uniemożliwiają pełnienie służby. Orzeczenie komisji lekarskiej musi również zawierać wyszczególnienie wszystkich stwierdzonych chorób i ułomności, z uwzględnieniem ich lokalizacji oraz stopnia nasilenia. Dotyczy to także sytuacji, w której nie obniżają one zdolności do służby. Szczególny przypadek ma miejsce wtedy, gdy u kandydata zostaną stwierdzone ostre schorzenie, konieczność rehabilitacji albo ciąża. Wówczas wydanie przez komisję orzeczenia o zdolności do służby podlega wstrzymaniu do czasu zakończenia leczenia lub zakończenia urlopu macierzyńskiego.

Niezwłocznie po wydaniu orzeczenia jego treść jest przekazywana kandydatowi do służby oraz przełożonemu właściwemu w sprawie postępowania kwalifikacyjnego. W takim zawiadomieniu przewodniczący komisji umieszcza w szczególności rozpoznane schorzenia lub ułomności oraz określenie stopnia zdolności do służby wraz z uzasadnieniem. Kandydat ma prawo odwołać się od orzeczenia rejonowej komisji lekarskiej do chwili jego uprawomocnienia. Ma on na to czternaście dni od dnia doręczenia zawiadomienia o treści orzeczenia. Przedmiotem odwołania może być całość orzeczenia albo jego część. Wnosi się je do Centralnej Komisji Lekarskiej za pośrednictwem rejonowej komisji, która wydała orzeczenie. Jeżeli instancja odwoławcza zatwierdzi kwestionowane orzeczenie, przesyła je organowi, który skierował kandydata do komisji lekarskiej oraz komisji, która je wydała. Natomiast w wypadku odmowy zatwierdzenia Centralna Komisja Lekarska uchyla orzeczenie rejonowej komisji. O tym fakcie kandydat jest pisemnie informowany przez przewodniczącego komisji odwoławczej. Wymieniona komisja może wydać nowe orzeczenie, które jest ostateczne, albo zarządzić ponowne badanie i wydanie nowego orzeczenia przez rejonową komisję lekarską. Ostateczne są również orzeczenia rejonowych komisji lekarskich, które zostały zatwierdzone przez Centralną Komisję Lekarską.

Źródło: Materiały szkoleniowe z kursy przygotowawczego dla kandydatów. Ochikara.
​

Celem tego etapu postępowania kwalifikacyjnego jest poznanie i ocena zdolności do służby kandydata w odniesieniu do jego społecznych postaw wobec ludzi oraz motywacji do podjęcia służby w Policji. W trakcie rozmowy kwalifikacyjnej są również oceniane jego umiejętności autoprezentacji oraz skutecznego komunikowania się z innymi osobami.

Rozmowę przeprowadza zespół, w którego skład wchodzi od dwóch do czterech osób. Do obligatoryjnych członków zespołu należą przedstawiciel komórki organizacyjnej do spraw doboru oraz policjant służby prewencyjnej. W praktyce jest do niego także włączany psycholog zatrudniony w komórce psychologów policyjnych. Wspomniany zespół jest powoływany przez przełożonego właściwego w sprawie postępowania kwalifikacyjnego.

W trakcie rozmowy, której czas nie powinien przekroczyć 30 minut, członkowie zespołu samodzielnie oceniają poszczególne, wymienione powyżej, cztery obszary zdolności kandydata do służby. W ramach umiejętności skutecznego komunikowania się z innymi osobami punktowane są następujące elementy: precyzyjne, jasne i zrozumiałe formułowanie wypowiedzi; logiczne argumentowanie i udzielanie wyczerpujących odpowiedzi; udzielanie odpowiedzi w sposób pewny, z dostosowaniem tonu, tempa i głośności wypowiedzi do sytuacji; wykazywanie opanowania i spokoju w trakcie rozmowy oraz kontrolowanie swoich zachowań i niepoddawanie się stresowi. Do elementów, które są oceniane w obrębie motywacji do podjęcia służby w Policji, należą: racjonalne motywowanie chęci podjęcia służby w Policji (w tym odwoływanie się do własnych predyspozycji, umiejętności, doświadczeń i zainteresowań); wskazanie mocnych i słabych stron własnej osobowości w kontekście specyfiki służby w Policji; przedstawienie oceny zagrożeń, obciążeń i wymagań związanych ze służbą w Policji; wykazywanie chęci rozwoju zawodowego oraz podnoszenia kwalifikacji; przedstawienie oczekiwań związanych ze swoją rolą w Policji. Kolejnym obszarem, za którego ocenę kandydatowi mogą zostać przypisane punkty, jest społeczna postawa wobec ludzi. Do jego elementów zaliczono: dostrzeganie i uwzględnianie odczuć oraz opinii innych ludzi; deklarowanie chęci współpracy z innymi osobami oraz przejawianie inicjatywy i aktywności w kontaktach międzyludzkich; prezentowanie otwartości na różnorodność kulturową oraz postawy tolerancyjnej wobec innych ludzi; rozumienie obowiązku poszanowania godności ludzkiej, a także respektowania podstawowych zasad i wartości etycznych oraz norm moralnych. Ostatnią ocenianą kategorią jest umiejętność autoprezentacji. Obejmuje ona takie elementy, jak wykazywanie kompetentności i przygotowania do rozmowy, prezentowanie adekwatnego do sytuacji wyglądu zewnętrznego (w tym schludnego ubioru) oraz zachowanie higieny osobistej.

W trakcie rozmowy każdy z członków zespołu wypełnia arkusz indywidualnej oceny kandydata do służby. Za wystąpienie poszczególnych elementów, które zostały powyżej wymienione, może on przyznać od jednego do czterech punków. Zatem w wyniku takiej oceny kandydat do służby może otrzymać: od 4 do 16 punktów za umiejętność skutecznego komunikowania się z innymi osobami, od 5 do 20 punktów za motywację do podjęcia służby w Policji, od 4 do 16 punktów za społeczną postawę wobec ludzi oraz od 2 do 8 punktów za umiejętność autoprezentacji. Każdy członek zespołu może łącznie przydzielić do 60 punktów. Następnie, na podstawie arkuszy indywidualnej oceny kandydata do służby, zespół sporządza zbiorczą ocenę z rozmowy kwalifikacyjnej. W tym wypadku ostateczną liczbę punktów, jakie kandydat uzyskał w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej, ustala się jako średnią arytmetyczną liczby punktów, które zostały mu przyznane przez poszczególnych członków zespołu. Za pozytywny uważa się wynik o wartości nie niższej niż 36 na 60 możliwych do uzyskania punktów. Niższy wynik jest powodem odstąpienia od dalszego prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego.

Źródło: Materiały szkoleniowe z kursy przygotowawczego dla kandydatów. Ochikara.

​

Bardzo często pytacie nas o rabaty na nowe wydania podręczników dla kandydatów do Policji z oferty Wydawnictwa OFICYNA24. Spełniając Wasze życzenia przygotowaliśmy specjalną ofertę rabatową dostępną dla wszystkich czytelników portalu.

Dajemy 10% rabatu, 20% rabatu, 30% rabatu lub nawet 40% rabatu na zakup nowych podręczników z serii Testy do Policji. Aby dostać rabat wystarczy napisać do nas na facebooku i poprosić o indywidualną ofertę. Tylko od Ciebie zależy, jak wysoki rabat otrzymasz!

​Zapraszamy na naszego facebooka >>>

​

Krok po kroku pomożemy w rekrutacji do Policji.

​